Βουρκωμένος και σαστισμένος βρέθηκα μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή μου πριν λίγες μέρες με την ολοκλήρωση της καινούριας, και τελευταίας, ταινίας του Netflix για το franchise του Violet Evergarden. Ακόμα και μετά τους τίτλους τέλους της ταινίας, για αρκετά λεπτά αδυνατούσα να μιλήσω, ή μάλλον να εκφραστώ με οποιονδήποτε τρόπο. Είναι εκπληκτικό πώς ένα έργο τέχνης μπορεί να σε φέρει πιο κοντά στον συνάνθρωπο και επομένως πιο κοντά στον Θεό. Για μένα αυτό έκανε το Violet Evergarden, και γι’ αυτό το θεωρώ και το συγκαταλέγω στα έργα ανώτατης τέχνης…

Το Violet Evergarden είναι anime σειρά του Netflix που αποτελείται από 13 επεισόδια (των 24 λεπτών) + 1 special επεισόδιο καθώς και 2 ταινίες. Καταλαβαίνω ότι πολλοί δυσανασχετήσατε που η σειρά είναι “anime”, τα οποία πιθανότατα δεν είναι της προτίμησής σας. Στόχος του κειμένου δεν είναι να σας «μυήσω» στην παρακολούθηση anime, αλλά να προτείνω μία πραγματικά εκπληκτική σειρά που μπορούν να απολαύσουν τόσο άτομα που βλέπουν anime, όσο και αυτοί που προτιμούν άλλου είδους σειρές. Το Violet Evergarden είναι μια σειρά που θα γεμίσει τον θεατή συναισθήματα, θα τον συγκινήσει, θα τον κάνει να κλάψει, θα τον εντυπωσιάσει και τελικά θα του προσφέρει ένα βαθύ αίσθημα ευχαρίστησης.

Προσωπικά, έχοντας παρακολουθήσει πολλές σειρές διαφορετικών ειδών, δεν νομίζω ότι καμία έχει καταφέρει να «εισβάλλει» σε τέτοιο βαθμό στον συναισθηματικό μου κόσμο, περνώντας ταυτόχρονα όμορφα και αισιόδοξα μηνύματα, όσο το Violet Evergarden.

«Η αγάπη είναι ζωή. Και αν δεν έχεις αγάπη, δεν έχεις ζωή».(1) Νομίζω ότι το Violet Εvergarden αποτελεί ένα εγκώμιο προς το ρητό αυτό.

Επιτρέψτε μου να πω δυο λόγια για την σειρά (ΧΩΡΙΣ SPOILERS) επιδιώκοντας να αναδείξω το «μεγαλείο» της, για να σας πείσω να την δείτε.

Πλοκή – Μηνύματα

Η ιστορία διαδραματίζεται σε μία μεταπολεμική εποχή που θυμίζει την Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Violet είναι μία ορφανή νεαρή κοπέλα που πέρασε όλη της την ζωή στον στρατό. Όλοι την αποκαλούν «εργαλείο» λόγω των θανατηφόρων ικανοτήτων της στο πεδίο της μάχης και της έλλειψης ελεύθερης βούλησης, αφού γνώριζε μόνο να υπακούει διαταγές ανωτέρων.

Ο μόνος άνθρωπος που αντιμετώπισε την Violet ως ανθρώπινο ον είναι ο Gilbert , τον οποίο η Violet αποκαλεί «ταγματάρχη» λόγω του αξιώματός του. Ο Gilbert δέχθηκε την Violet ως «δώρο» από τον αδερφό του, προκειμένου να τον βοηθήσει στις πολεμικές του επιχειρήσεις. Παρ’ όλα αυτά, ο Gilbert ανατρέφει την Violet με αγάπη, της μαθαίνει να μιλάει (κάτι το οποίο δεν είχε μάθει ποτέ παρά την προχωρημένη ηλικία της), να διαβάζει και να γράφει, προσπαθώντας να της παρέχει ένα υγιές περιβάλλον διαβίωσης ώστε να μεγαλώσει όπως μία φυσιολογική έφηβη κοπέλα.

Η Violet συνοδεύει για χρόνια τον Gilbert στο πεδίο της μάχης, όμως στην τελευταία πολεμική τους αποστολή, η οποία σηματοδότησε το τέλος του πολέμου, αποχωρίζεται από αυτόν με μία δραματική κατάληξη που οδηγεί στον ακρωτηριασμό των δύο χεριών της.

Η σειρά αρχίζει με την Violet να ξυπνά στο κρεβάτι του νοσοκομείου, 4 μήνες μετά την τελευταία μάχη, έχοντας αποκτήσει προσθετικά μηχανικά χέρια στην θέση αυτών που έχασε και μη γνωρίζοντας αν ο «ταγματάρχης» είναι ζωντανός ή νεκρός. Ο Hodgins, στενός φίλος του ταγματάρχη, παραλαμβάνει την Violet από το νοσοκομείο προκειμένου να της προσφέρει δουλειά στην εταιρεία του, όπως του είχε υποδείξει ο φίλος του κατά την διάρκεια που υπηρετούσαν μαζί στον στρατό. Η Violet πάει στην πόλη και βρίσκεται απότομα σε ένα πρωτόγνωρο, για αυτή, περιβάλλον. Η συμπεριφορά της είναι όπως αυτή ενός άψυχου ανθρώπου- δεν πράττει αν δεν δεχτεί εντολές, είναι ανέκφραστη, κυνική και ανίκανη να συνάψει διαπροσωπικές σχέσεις.

Τελικά, παίρνοντας την πρώτη πρωτοβουλία στη ζωή της, αποφασίζει να δουλέψει στην εταιρεία του Hodgins ως Κούκλα Αυτόματης Μνήμης – δηλαδή ως δακτυλογράφος γραμμάτων για ανθρώπους που δεν ξέρουν να γράφουν. Η Violet, συμπέρανε πως αυτός θα ήταν ο καλύτερος τρόπος να προσεγγίσει τους ανθρώπους και τα συναισθήματά τους, προκειμένου να κατανοήσει την σημασία των τελευταίων λέξεων που της είπε ο ταγματάρχης προτού αποχωριστούν: «Σ’ αγαπώ». Τα λόγια αυτά αδυνατούσε να τα κατανοήσει, αφού δεν γνώριζε τι είναι η αγάπη και τι συμβολίζει, καθώς είχε μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον που επικρατούσε ο πόλεμος και η βία.

Η Violet εργαζόμενη ως Κούκλα Αυτόματης Μνήμης θα έρθει σε επαφή με πολλούς ανθρώπους οι οποίοι της εμπιστεύονται τα συναισθήματά τους, προκειμένου να τα εκφράσει σε γράμμα που θα σταλεί στα αγαπημένα τους πρόσωπα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η Violet θα προσεγγίσει πολλές διαφορετικές μορφές αγάπης, αναδεικνύοντας έτσι τις πολλές διαφορετικές σχέσεις που μπορούν δημιουργηθούν μεταξύ των ανθρώπων. Μάλιστα, οι ιστορίες πολλών πελατών της Violet είναι έντονα συγκινητικές και πιστεύω θα φέρουν δάκρυα ακόμα και στα μάτια του πιο «σκληρού» θεατή.

Μπορεί να αλλάξει ένας άνθρωπος που έχει ανατραφεί ως φονικό όπλο και κατά πόσο αξίζει να ζει; «Με τα ίδια χέρια που πήρες τόσες ζωές γράφεις γράμματα που ενώνουν τον κόσμο»; Έχει νόημα να αγαπάμε και να προσφέρουμε ανιδιοτελώς σε έναν άνθρωπο κυνικό, που ενδεχομένως δεν καταλαβαίνει τις προσπάθειές μας; Θα έχει επίδραση αυτή η αγάπη ή χάνεται μαζί με όλες τις θυσίες μας;

Αυτά είναι ορισμένα από τα πολλά ζητήματα που προσεγγίζει η σειρά, και το κάνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Όλα τα επεισόδια χαρακτηρίζονται από μία κομψότητα και, αν θέλετε, «αγνότητα» (κάτι το οποίο ίσως να μας έχει λείψει από τις σειρές που βλέπουμε λόγω των βίαιων και χυδαίων σκηνών που περιλαμβάνουν).

Η διαμόρφωση αυτής της όμορφης ατμόσφαιρας, η οποία κυριολεκτικά «ζεσταίνει» την καρδιά του θεατή, επιτυγχάνεται με τα καταπληκτικά γραφικά της σειράς και την εξαιρετική μουσική της.

Γραφικά – Μουσική

Το animation (γραφικά) της σειράς είναι πραγματικά αισθητικά υπέροχο, με πολλές σκηνές της να μπορούν να θεωρηθούν έργα τέχνης. Ένας άνθρωπος που ξέρει να εκτιμά την ομορφιά στην τέχνη και να την απολαμβάνει, θα ικανοποιηθεί πλήρως από το Violet Evergarden το οποίο δίνει μεγάλη βάση και στην κινηματογραφία και στην άριστη ποιότητα εικόνας. Βέβαια, σημαντική είναι και η συνεισφορά των απεικονιζόμενων όμορφων τοπίων και περιοχών, που θυμίζουν ζωγραφικούς πίνακες.

Κατ’ επέκταση, η μουσική της σειράς θα μπορούσε από μόνη της να θεωρηθεί αριστουργηματική. Τόσο οι εξαιρετικές μελωδίες όσο και η χρήση πολλών οργάνων, δίνουν στη μουσική υπόκρουση κάτι το ξεχωριστό, καθιστώντας την ικανή να «αγκαλιάσει» την εκάστοτε σκηνή της σειράς δημιουργώντας στον θεατή τα κατάλληλα συναισθήματα. Παραθέτω ένα -εκ των πολλών- καταπληκτικό κομμάτι της σειράς:

Η πλοκή της σειράς, με τα όμορφα μηνύματά της, τα γραφικά και η μουσική, της προσδίδουν μία «χάρη» η οποία αγγίζει βαθύτατα τον θεατή και τον εισάγει στην ιστορία σαν να αποτελεί μέρος αυτής. Η σειρά αυτή αποτέλεσε μία «εμπειρία», αν μου επιτρέπετε την έκφραση, μία περιπέτεια γεμάτη συναισθήματα, που εύχομαι και εσείς οι ίδιοι να βιώσετε.

Το Violet Evergarden υπάρχει στο Netflix και μπορείτε να το παρακολουθήσετε τόσο στα ιαπωνικά όσο και μεταγλωττισμένο στα αγγλικά, με ελληνικούς υπότιτλους. Παραθέτω και το trailer της σειράς (σε περίπτωση που AKOMA δεν πειστήκατε να την δείτε):

Η σειρά για να παρακολουθήσει κανείς το Violet Evergarden στο Netflix είναι η εξής:

1) Violet Evergarden (13 επεισόδια)

2) Violet Evergarden – Special (έξτρα επεισόδιο)

3) Violet Evergarden – Eternity and the Auto Memory Doll – (ταινία)

4) Violet Evergarden : The Movie (ταινία)

Δύο λόγια για τα μηνύματα της σειράς

Καλύτερα διαβάστε την συνέχεια του κειμένου μόνο αν έχετε δει την σειρά ή αφού την δείτε προκειμένου να κατανοήσετε καλύτερα όσα αναφέρω.

Τι να πρωτοπεί κανείς για τα μηνύματα της σειράς; Καταρχάς, προσεγγίζει με πολύ εύστοχο τρόπο την έννοια της κάθαρσης και της οριοθέτησης μίας νέας πορείας στην ζωή του ανθρώπου. Όπως ο Hodgins λέει στην Violet: «Το παρελθόν δεν μπορεί να σβηστεί… όμως ούτε οι συνεισφορές σου ως Κούκλα Αυτόματης Μνήμης θα ξεχαστούν». Έχει σημασία ότι το παρελθόν δεν διαγράφεται, όπως προτάσσουν πολλά σύγχρονα βιβλία αυτοβοήθειας περί «νέας αρχής». Μόνο με την αποδοχή αυτού (καθώς και την μετάνοια) μπορεί ο άνθρωπος να διαβιώσει ομαλά και να ορίσει εκ νέου τους στόχους και τα κίνητρά του.

Βέβαια, το σημαντικότερο κατά την γνώμη μου μήνυμα της σειράς είναι πως η αγάπη μας προς έναν άνθρωπο και η ανιδιοτελής προσφορά εξαπλώνονται σε πολλούς άλλους, ακόμα κι αν οι ίδιοι δεν το καταλαβαίνουμε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, και πρότυπο ανθρώπου, αποτελεί ο Gilbert, ο «ταγματάρχης» της Violet. O Gilbert με στοργή και αυταπάρνηση έκανε τα πάντα για την Violet, παρόλο που αυτή ήταν ένα «φονικό όπλο». Την αντιμετώπισε ως έναν άνθρωπο που χρειαζόταν βοήθεια και προσπάθησε να την απελευθερώσει από την πεποίθηση πως αποτελεί ένα «εργαλείο», και όλα αυτά χωρίς να έχει ο ίδιος κανένα προσωπικό όφελος. Και δεν αναφέρομαι σε μία τυχαία έννοια της αγάπης. Αναφέρομαι στην αγάπη που επιδιώκει να απελευθερώσει τον άνθρωπο από τα πάθη του – και τελικά τα καταφέρνει. Μια λυτρωτική αγάπη. «Φύγε και ζήσε ελεύθερη» είπε ο Gilbert στην Violet πριν αποχωριστούν…

Και αναρωτιόμαστε, πώς η αγάπη προς έναν τόσο κυνικό και ψυχρό άνθρωπο μπορεί να έχει οποιαδήποτε επίδραση; Η σειρά αυτό ακριβώς θέλει να δείξει και το κάνει με τον πιο όμορφο τρόπo: η αγάπη θα φέρνει πάντα περισσότερη αγάπη. Δεν θα απογοητευτούμε ποτέ με την θυσία και την αυταπάρνηση για κάποιον άλλον, και η προσφορά μας θα μεταφερθεί σε πολλά άτομα χωρίς την αντίληψή μας – όπως η αγάπη του Gilbert προς την Violet μεταφέρθηκε και σε όλο τον περίγυρο και στους πελάτες της. Και άραγε αφού είχε τόση σημασία η αγάπη για έναν «άψυχο» στρατιώτη, πόση επίδραση θα έχει στην οικογένειά μας, στους φίλους μας και γενικά στον συνάνθρωπό μας; Γιατί ακόμα περιοριζόμαστε από το να εκδηλώσουμε αυτά τα αγνά συναισθήματα προς τους άλλους;

Πολλά ακόμα θα μπορούσα να αναφέρω για τα μηνύματα της σειράς αλλά θα κλείσω εδώ. Ελπίζω να απολαύσατε το Violet Evergarden όσο εγώ και παράλληλα να είχατε μία εποικοδομητική παρακολούθηση.

Παραπομπές:

1) Ρητό του Leo Buscaglia

Εικόνες:

Όλες οι εικόνες που χρησιμοποιήθηκαν είναι στιγμιότυπα από την σειρά ή προϊόντα του προωθητικού περιεχομένου (poster) του Netflix για το Violet Evergarden ©.