Άιρτον Σέννα, ο θρύλος.

Ταχύτητα, ένστικτο, ιδιοφυία, ικανότητα, αντιπαράθεση, συναίσθημα, με λίγα λόγια Άιρτον Σέννα (1960-1994). Ένας από τους σπουδαιότερους οδηγούς της Formula 1 όλων των εποχών, για πολλούς ο καλύτερος. Τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής, νίκες, pole positions, πληθώρα ανεπανάληπτων επιδόσεων που έμοιαζαν αδύνατες, σχεδόν μαγικές, αγώνες που δεν έπρεπε να κερδίσει και κέρδισε, αμάξια που δεν μπορούσαν να πάνε πιο γρήγορα και αυτός το κατάφερνε. Ο Σέννα έμεινε στην ιστορία για τα όσα κατάφερε, αλλά έμεινε στις καρδιές, στο μυαλό και τις ψυχές των ανθρώπων για αυτό που ήταν. Για το γεγονός ότι υπάρχει και πάντα θα υπάρχει κάτι απροσδιόριστο στις ικανότητές του. Υπάρχει μία σημαντική διαφορά ανάμεσα στους σπουδαίους και τους θρύλους, μία απροσδιόριστη ποιότητα και αυτό ακριβώς είναι που είχε ο Σέννα, ένα μυστήριο , μία υπερβατική κατάσταση.

 

Σέννα και πίστη

Ο Σέννα ήταν ένας βαθιά θρησκευόμενος άνθρωπος. Οι αναφορές του στο Θεό ήταν συχνές και πίστευε ακράδαντα στην παρουσία του Θεού στη ζωή του και στις παρεμβάσεις Αυτού. Ο μεγάλος αντίπαλος του, ο Άλεν Προστ είχε δηλώσει ότι ο Σέννα πίστευε ότι τον προστατεύει ο Θεός και για αυτό είναι τόσο απρόσεκτος και επιθετικός στην οδήγησή του. Ο Προστ έβλεπε την πίστη του Σέννα ως μία αφελή παγανιστική δοξασία. Η πραγματικότητα όμως μάλλον ήταν απείρως πολυπλοκότερη, διότι συνδύαζε τη συνάντηση δύο απίστευτα περίπλοκων προσώπων: του Ασύλληπτου Θεού και μίας υπεράνθρωπης και βαθιά ευαίσθητης ιδιοφυίας. Η συνάντηση αυτή θα αποτελεί πάντα ένα μυστήριο, όπως οποιαδήποτε σχέση Θεού και ανθρώπου. Τα αποτελέσματα όμως αυτής της συνάντησης ήταν ορατά και προκαλούν τρομερό ενδιαφέρον αποτελώντας αντικείμενο σκέψης και προβληματισμού.

 

Στοιχεία από τη ζωή του Σέννα

Ο Σέννα μεγάλωσε και έζησε σε μια πλούσια οικογένεια σε μια πάμφτωχη χώρα, τη Βραζιλία  που μαστιζόταν όχι μόνο από τη φτώχεια , αλλά και ποικίλα κοινωνικά προβλήματα. Η φιλανθρωπική του δράση ήταν τεράστια, χαρίζοντας σύμφωνα με εκτιμήσεις εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια σε διάφορους σκοπούς με κυριότερο την καταπολέμηση της παιδικής φτώχειας σε μια χώρα όπου ήταν τεράστιος ο αριθμός των ορφανών παιδιών. Πίσω από αυτή τη δράση, μπορεί κανείς να  διακρίνει όχι απλώς έναν φιλάνθρωπο ή έναν ευσυνείδητο χριστιανό, αλλά έναν άνθρωπο ο οποίος δεν μπορούσε να αντέξει την πραγματικότητα. Ο Σέννα βρισκόταν σε μια πάλη με το κακό του κόσμου, ένα κακό που δεν μπορούσε να αποδεχθεί και να αντέξει. Ο Σέννα είχε ανάγκη να δει τον κόσμο να μεταμορφώνεται.

 

Σέννα , ένας ιδιοφυής οδηγός αγώνων

Κανένας δεν μπορούσε να οδηγήσει με τον τρόπο που οδηγούσε ο Σέννα. Είχε μία ικανότητα να βρίσκει που υπάρχει πρόσφυση λες και από κάποια υπερφυσική διαίσθηση, φρέναρε αργότερα από όλους τους άλλους, έπεφτε με ταχύτητα στη στροφή και κατάφερνε κάνοντας το αμάξι να χορεύει , να παραμένει καρφωμένο στο έδαφος, κερδίζοντας συνεχώς χρόνο. Μία ιδιοφυία, αλλά και ένας τελειομανής εργάτης, φρόντιζε και πρόσεχε την κάθε λεπτομέρεια , στο αμάξι, στην πίστα, στην άσφαλτο, στην αλλαγή των συνθηκών, δεν του ξέφευγε τίποτα και τα χρησιμοποιούσε όλα για να επιτύχει αποτελέσματα οδηγικής μαεστρίας, άπιαστα σε όλους τους άλλους οδηγούς. Ο Σέννα στις καλύτερες μέρες του κατάφερε , σύμφωνα και με τα λεγόμενα του ίδιου, να γίνει ένα με το αμάξι, να μετουσιωθεί και να μεταβεί σε μία διαφορετική κατάσταση όπου αυτός, το μυαλό του , οι αισθήσεις του είχαν ενοποιηθεί με το αυτοκίνητο και αυτός σαν μέσα από όνειρο έβλεπε την πίστα σαν ένα τούνελ, μέσα στο οποίο κινούνταν σε τέλεια αρμονία.

Η αίσθηση αυτή μάλιστα είχε σαν αποτέλεσμα την περίφημη pole position στο Γκραν Πρι του Μονακό το 1988 (1), όταν οδηγώντας τη θρυλική McLaren MP4/4 κατάφερε να είναι 1.427 δευτερόλεπτα πιο γρήγορος από τον επίσης θρυλικό Άλεν Προστ, ο οποίος οδηγούσε στην ίδια ομάδα και ως εκ τούτου είχε το ίδιο ακριβώς αμάξι! Η διαφορά αυτή για τα δεδομένα της Formula 1 αποτελεί μία αιωνιότητα, καθώς όταν δύο οδηγοί εξίσου καλοί οδηγούν το ίδιο αμάξι, συνήθως η pole position κρίνεται ,με διαφορά μικρότερη τους ενός δέκατου του δευτερολέπτου (0.100).

Ο Άιρτον Σένα είχε κάνει κάτι που πολύ απλά ήταν αδύνατο, είχε μεταμορφώσει την πραγματικότητα, τον εαυτό του, το αμάξι, είχε συλλέξει το σύνολο των παραμέτρων της αντίληψής του, της ικανότητάς του, των μηχανικών δυνατοτήτων, αλλά και περιορισμών του αμαξιού και τις παραμέτρους της πίστας και είχε προσφέρει σαν αποτέλεσμα κάτι ασύλληπτο.

 

Σέννα και Μελαγχολία

Πίσω από την τελειομανία του Σέννα, αλλά και την επιθυμία του να μεταμορφώσει τον κόσμο ήταν ένας άνθρωπος που πάλευε με την κατάθλιψη, διαρκώς ανικανοποίητος, διαρκώς μελαγχολικός, διαρκώς σε μία αναζήτηση. Χαρακτηριστική είναι η αντίθεση ανάμεσα στη χροιά της φωνής του, στο νωχελικό του βλέμμα και της κινησιολογίας του σε πολλές συνεντεύξεις που έδωσε και των κραυγών και φωνών που έβγαζε σε περιστατικά σπουδαίων νικών. Χαρακτηριστικά, στο Γκραν Πρι της ιδιαίτερης πατρίδας του Βραζιλίας το 1991, όταν ύστερα από πολλαπλούς γύρους που κατέβαλε υπερπροσπάθεια οδηγώντας το αμάξι με βλάβη, κατάφερε να τερματίσει πρώτος, ξέσπασε σε έντονους και λυρικούς πανηγυρισμούς, καθώς χάρισε αυτή τη νίκη στην πολύπαθη χώρα του και τους κατοίκους της.

Μία απίστευτη, κρυμμένη ένταση κρυβόταν μέσα του ανά πάσα στιγμή και φανερωνόταν σε συγκεκριμένες περιπτώσεις. Το 1988 κατέκτησε το πρώτο από τα τρία πρωταθλήματά του και χωρίς καμία ένταση, κανένα πάθος, κανένα συναίσθημα, δήλωνε απίστευτα χαρούμενος. Η χαρά του δεν φαινόταν πουθενά. Δήλωσε όμως ότι αυτή τη χαρά του τη χάρισε ο Θεός και για αυτό του ήταν ευγνώμων. Αυτή η χαρά όμως δεν του ήταν αρκετή. Μερικά χρόνια αργότερα θα δήλωνε ότι σκοπός του μετά το τέλος της καριέρας του στη Formula 1 θα ήταν να αναζητήσει τη χαρά, διότι σε αυτή τη φάση, σίγουρα δεν υπήρχε ευτυχία στη ζωή του και ήθελε να τη βρει με τη βοήθεια και την ευλογία του Θεού.

Είναι φανερό πως η αναζήτηση του Θεού στη ζωή του Σέννα αντικατόπτριζε μία βαθιά ανάγκη να φύγει το σκοτάδι, μία απαίτηση για να νικηθεί το κακό, μία δύναμη που θα εξισορροπούσε τις αδιανόητες ικανότητες του και το άσβηστο πάθος του με την ηρεμία που αναζητούσε. Μία ψυχή που διψούσε και δεν μπορούσε να ξεδιψάσει.

 

Ελεγεία και Θεός

Ο θάνατος του Άιρτον Σέννα υπήρξε τραγικός, καθώς σκοτώθηκε κάνοντας αυτό που αγαπούσε, όταν το τιμόνι του αυτοκινήτου έσπασε με αποτέλεσμα να μην μπορεί να στρίψει και να καρφωθεί στον τοίχο. Γρήγορα υπέκυψε στα τραύματά του. Κανείς δεν μπορούσε να το πιστέψει, κανείς δεν μπορούσε να το αντέξει. Ο σπουδαιότερος πιλότος του μηχανοκίνητου αθλητισμού νεκρός μέσα στο αμάξι του. Ήταν 1η Μαΐου του 1994 στην πίστα της Ίμολα στην Ιταλία. Η αδερφή του Άιρτον μαρτυρεί ότι εκείνο το πρωινό ο Σέννα είχε ανοίξει τη Βίβλο και είχε διαβάσει το εξής απόσπασμα «Ο Θεός θα σου χαρίσει το μεγαλύτερο δώρο από όλα, το οποίο είναι Αυτός ο ίδιος ο Θεός».

Τίποτα δε θα μπορούσε να ικανοποιήσει τον Άιρτον Σέννα. Αυτή ήταν η αιτία της κατάθλιψής του, αυτή ήταν η αιτία και της ιδιοφυίας του, τόσο εντός της πίστας, όσο και εκτός. Ήταν καταδικασμένος να παλεύει πάντα είτε για νίκες, είτε για να βοηθήσει φτωχούς και πάντα στο τέλος θα έμενε άδειος καθώς ο σκοπός δε θα εκπληρωνόταν. Ίσως αυτός να ήταν ο λόγος που διάβασε αυτή τη φράση εκείνο το πρωινό, ίσως να ήταν η πρώτη, ίσως η πολλοστή φορά που τη διάβαζε. Μέσα του πίστευε ακράδαντα πια ότι μόνο Αυτός ο ίδιος ο Θεός θα μπορούσε να του λύσει το πρόβλημα, θα μπορούσε να  δώσει την απάντηση, θα μπορούσε να μεταμορφώσει τον κόσμο.

Ο Άιρτον Σέννα πέθανε περιμένοντας, γιατί δε θα μπορούσε να ζητήσει τίποτα λιγότερο από τα πάντα. Τέτοιος άνθρωπος ήταν, μία υπεράνθρωπη ιδιοφυία που απαιτούσε τα πάντα και είχε καταλάβει ότι μόνο ο Θεός μπορεί να εκπληρώσει την απαίτηση αυτή.

 

Προτείνεται η παρακολούθηση του Ντοκιμαντέρ Senna παραγωγής 2010 και σκηνοθεσίας Asif Kapadia.

 

Παραπομπή:

(1): SENNA – Exclusive Clip (’88 Monte Carlo Grand Prix)