Δεν είναι μόνο οι φωτογραφίες με τις οποίες βομβαρδίζουμε καθημερινά το διαδικτυακό προφίλ μας ζητώντας, τις περισσότερες φορές, προσοχή και θαυμασμό. Είναι μικρές καθημερινές κινήσεις που υποδηλώνουν την ανάγκη ικανοποίησης του ναρκισσισμού μας, την επικύρωση της παρουσίας μας, την απόκτηση ταυτότητας.

Μια αρκετά διαδεδομένη τάση της εποχής μας ή/και της ηλικίας μας είναι η εξωτερίκευση των φιλανθρωπικών μας αισθημάτων. Αυτό μπορεί να το κάνουμε και με δημοσιεύσεις ενός ποστ ή story στο Instagram, αλλά και σε δια ζώσης συνομιλίες. Αυτή η τάση γνωστοποιεί τις δυσκολίες συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων και τις ανάγκες τους, προωθεί τη λήψη πρωτοβουλιών για ενίσχυσή τους και συντελεί στη διαμόρφωση ενός κλίματος αλληλεγγύης. Είμαστε όμως άραγε τόσο ευαισθητοποιημένοι, τόσο ενεργοί ή έχουμε πιο πολύ την ανάγκη απλώς να δείξουμε ότι ενδιαφερόμαστε για τον συνάνθρωπο και ότι είμαστε καλοί άνθρωποι;

Πολλές φορές παίρνουμε θέση σε ζητήματα, άλλοτε καταδικάζουμε και άλλοτε εγκρίνουμε συμπεριφορές, ερχόμαστε σε αντιπαράθεση με τους «άλλους». Άραγε είναι η δίψα της δικαιοσύνης και της αλήθειας που μας ωθεί να υποστηρίξουμε έντονα μια θέση ή η ανάγκη μας να ταχθούμε σε ένα ευρύτερο σύνολο, να αποκτήσουμε ταυτότητα; Είναι η πηγαία γνώση που κατέχουμε για τα πράγματα ή μήπως κάποιες φορές ο εγωισμός μας παραφράζει την άγνοια σε γνώση, μεταφράζει την άποψη του περίγυρου, διαδικτυακού και μη, σε δική μας άποψη (γιατί αν δεν πάρουμε θέση σημαίνει δεν έχουμε αντίληψη, δεν είμαστε αρκετά μορφωμένοι, γιατί η φράση «Δεν ξέρω» δεν μας αρμόζει);

«Δεν γίνεται να αρχίσεις να μαθαίνεις αυτά που νομίζεις ότι ξέρεις.» –Επίκτητος

Κάποιες φορές κατακρίνουμε τους άλλους ενώ θα ήταν καλύτερο να αποδοκιμάσουμε τις πράξεις τους, να τους εξηγήσουμε το λάθος τους και να τους συμβουλέψουμε. Είναι άραγε ο μόχθος μας για έναν καλύτερο κόσμο, η ευθύνη που έχουμε ως ενεργοί πολίτες να σωφρονίσουμε  τους υπόλοιπους ή μήπως ο νάρκισσος εαυτός μας αυτό-προσδιορίζεται ως αυθεντία, καλός, τίμιος και συνετός, επομένως κατάλληλος να κατακρίνει; Μήπως κατακρίνοντας προσπαθεί να απαλλαγεί από τα δικά του ελαττώματα και να βαφτίσει τον «άλλον» χειρότερο από τον ίδιο;

«Το να γνωρίσεις τη δική σου σκοτεινή πλευρά είναι ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσεις τη σκοτεινή πλευρά των άλλων.» –Καρλ Γιούνγκ

Παντού διαδικτυακά προφίλ αλλά και άνθρωποι στην καθημερινότητά μας που σπεύδουν να μας ανυψώσουν, να ικανοποιήσουν την ωραιοπάθεια μας, να μας παρακινήσουν «να μην ακούμε τη γνώμη των άλλων». Τις περισσότερες φορές έχουν ως σκοπό να ενθαρρύνουν, να τονώσουν το ηθικό κάθε ανθρώπου που αισθάνεται υποβαθμισμένος λόγω εμφάνισης ή κάποιου άλλου χαρακτηριστικού. Στοχεύουν ίσως και στο να μας απαλλάξουν από τη ματαιοδοξία μας να μας ενδιαφέρει η γνώμη ανθρώπων που δεν μας ενδιαφέρουν. Είναι όμως η ανάγκη μας να αισθανθούμε αυτοπεποίθηση, να λειτουργήσουμε αυτόνομα που μας παρακινεί να ακολουθήσουμε την τακτική «μην ακούς κανέναν» ή μήπως θέλουμε κάποιον να ωραιοποιεί κάθε αδυναμία μας, να μας απαλλάσσει από τις ευθύνες μας όταν εμείς οι ίδιοι ξέρουμε ότι μπορούμε να βελτιωθούμε;

Μπορεί να έχουμε πολλούς ανθρώπους κοντά μας. Πολλοί είναι αυτοί που διασκεδάζουν μαζί μας και πολλοί αυτοί που μας ταιριάζουν και δείχνουν να μας αγαπάνε. Είναι άραγε όλες αυτές κοινωνικές σχέσεις που στο μέλλον θα αντέξουν, θα μας γεμίσουν συναισθηματικά, θα μας εξελίξουν, θα μάθουμε από αυτούς και αυτοί από εμάς ή μήπως όσο περισσότεροι είναι οι φίλοι, τόσο μεγαλύτερη η επιβεβαίωση για την αυταρέσκειά  μας; Μήπως κάπως έτσι παραφράζουμε την αξία της φιλίας;

Όποια και να είναι η δική σου απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα, ας σκεφτείς ότι ίσως να είναι καλύτερο να «μην αγαπάς αυτό που είσαι, αλλά αυτό που μπορείς να γίνεις» (Μιγκέλ Θερβάντες). Ίσως όταν γκρεμίσουμε τα είδωλα που έχουμε φτιάξει για τους εαυτούς μας, θα μπορέσουμε να προσεγγίσουμε την ευτυχία, θα μπορέσουμε να εξελιχθούμε πραγματικά, να γίνουμε όλο και καλύτεροι. Ίσως όταν η ευαισθησία για κοινωνικά φαινόμενα από ένα απλό ποστ ή συζήτηση γίνει πράξη, όταν η άγνοια γίνει αναζήτηση και διαλλακτική συνομιλία με τον «άλλον» , όταν η κατάκριση γίνει αναθεώρηση της δικής μας στάσης και συμβουλή-βοήθεια προς αυτόν, όταν η αδυναμία λειτουργήσει ως κίνητρο για να γίνουμε καλύτεροι, όταν η φιλία αποκτήσει αληθινή υπόσταση, τότε πιστεύω θα μπορούμε να πούμε πως οδεύουμε προς έναν καλύτερο κόσμο.

 

 


Πηγές:

https://www.youtube.com/watch?v=7eD835GITxY&t=5s

Εικόνα: Pixabay.com

https://pixabay.com/vectors/man-mirror-king-royal-reflection-5732103/