Εάν κάθε ώρα αποτελεί μία πρόταση, μία μέρα μία σελίδα και ένας χρόνος ένα κεφάλαιο, τί τίτλο θα είχε άραγε το φετινό κεφάλαιο; Η φετινή χρονιά όπως και οι δύο προηγούμενες, σίγουρα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν “φυσιολογικές” χρονιές λόγω των… καιρικών συνθηκών, κάτι που κατά την γνώμη μου δεν είναι εξ ολοκλήρου κακό. Περάσαμε περισσότερο χρόνο με τους δικούς μας ανθρώπους και γνωρίσαμε καλύτερα τον εαυτό μας ενώ είναι πολύ πιθανό να χρειάστηκε να πάρουμε κάποιες καθοριστικές αποφάσεις για τη ζωή μας.

Σίγουρα η τόσο πολύ καλά διαφημιζόμενη «επιστροφή στην κανονικότητα» είναι επιθυμητή αλλά χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα τελευταία δύο-τρία αυτά χρόνια ήταν κενά. Οι σελίδες μπορεί να έχουν μια αίσθηση διαφορετική, περίεργη ή είναι γραμμένες με μεγάλα γράμματα για να γεμίσουν το φύλλο λίγες μόνο λέξεις. Ίσως να είναι μαύρες ή γραμμένες με πόνο και σκεπασμένες με δάκρυα ή ακόμα, διαμετρικά αντίθετα, να είναι γραμμένες με απόλυτη προσοχή και λεπτομέρεια και να είναι επικαλυμμένες με χρυσό. Η ζωή – το βιβλίο – είναι άλλωστε γεμάτη ανατροπές και εκπλήξεις.

Τί αλλάζει έτσι πραγματικά στις 31 Δεκεμβρίου; Ντυνόμαστε καλά, βγαίνουμε έξω και περνάμε όμορφα ή παραμένουμε σπίτι μας (μπορεί αναγκαστικά τελευταία…ίσως και καλύτερα) βιώνοντας τις τελευταίες ώρες του έτους αναμένοντας την πολυπόθητη αντίστροφη μέτρηση.

10…9…8…3…2…1…

Οι τελευταίες γραμμές του ανώνυμου κεφαλαίου 2021 συμπληρώνονται έτσι με μία διάθεση Χριστουγεννιάτικη και γιορτινή, μία διάθεση για αλλαγή. Μία αλλαγή η οποία δεν πρέπει να περιοριστεί σε ένα ψηφίο. Η ποιότητα και η έκταση της αλλαγής βέβαια εξαρτάται από τις ανάγκες, τη διάθεση και τους στόχους του καθενός. Είτε πρόκειται δε, για εξωτερική είτε για εσωτερική αλλαγή ο ρυθμός παίζει ίσως δευτερεύοντα ρόλο σε σχέση με την επιμονή και την αποφασιστικότητα. Στο κάτω κάτω τα “baby steps” καμιά φορά είναι παραπάνω από αρκετά.

Η αλλαγή μπορεί να είναι αυθόρμητη ή και προγραμματισμένη αλλά λίγες φορές εύκολη, ειδικά όταν είναι αλλαγή προς το καλύτερο. Το πιο δύσκολο κομμάτι ίσως δεν είναι η ίδια η αλλαγή αλλά η διατήρησή της … Για παράδειγμα η αρχή της διατροφής είναι εύκολη αλλά η συνέχειά της παρουσιάζει δυσκολίες. Ακόμα και η αλλαγή μπορεί να χαρακτηριστεί, όμως, σαν χρήση ενός νέου καλύτερου μολυβιού, με τη χρήση του οποίου το βιβλίο μας -η ζωή μας- γίνεται ομορφότερο. Το νέο μολύβι εξάλλου είναι πιο μακρύ και άρα γράφουμε με μεγαλύτερη ευκολία τις προτάσεις – αντιμετωπίζουμε πιο εύκολα τις καταστάσεις- ενώ η μύτη είναι αιχμηρή και μας επιτρέπει να γράφουμε καθαρά – να αποτυπώνονται στη μνήμη μας οι εμπειρίες.

Ταυτόχρονα, όμως, σημαντική είναι η ανάγνωση του βιβλίου μας και η εκτίμηση των ατόμων που στάθηκαν δίπλα μας, όσων η απουσία μας έκανε πιο δυνατούς , των στιγμών που χαράχτηκαν με κεφαλαία γράμματα και των αλλαγών που δεν προγραμματίσαμε μα εύκολα κρατήσαμε και αποδεχτήκαμε. Να γίνουμε ίσως λίγο πιο επιεικείς με τους γύρω μας αλλά και με τον εαυτό μας και να σιγουρευτούμε ότι δεν θα πάρουμε μαζί σελίδες σκισμένες από περσινά κεφάλαια … ίσως φαίνονται σημαντικές αλλά καθιστούν τη γραφή του νέου κεφαλαίου κατά πολύ δυσκολότερη.

Ας μη γιορτάσουμε λοιπόν το νέο έτος από συνήθεια χωρίς να είμαστε διατεθειμένοι να ζήσουμε ένα νέο έτος. Μακάρι το φετινό κεφάλαιο, πρώτα ο Θεός, να χαρακτηρίζεται από πνευματική καλλιέργεια, δημιουργικότητα, πρωτοπορία, καλές φιλίες, εμπειρίες και αποφάσεις σε διαφορετικό κλίμα από το αγγλικό ρητό “no new is good news”.

Καλή Χρονιά με Θεό, Αγάπη και ένα καινούργιο μολύβι !!!