Το Comicdom και η λογοκρισία

Τι παίχτηκε

Ας τα πάρουμε ένα-ένα.

Από τη μία έχουμε το Comicdom CON Athens που αποτελεί το μεγαλύτερο συνέδριο για κομικς στην Ελλάδα και, όπως κάθε χρόνο, φέτος θα λάβει χώρο στην Τεχνόπολη τον προσεχή Μάιο.

Από την άλλη έχουμε τον Κωνσταντίνο Παππά ο οποίος είναι ένας 23χρονος σκιτσογράφος που σχεδιάζει κόμικς με ιστορικές μάχες του ελληνισμού και προσωπικότητες.

Τι έγινε τώρα μεταξύ τους;

Το Comicdom ανακοίνωσε πριν από μερικές μέρες ότι κόβει τη συμμετοχή του παραπάνω σκιτσογράφου από το συνέδριο, επειδή τα έργα του “είναι φορείς ιδεών που δεν συνάδουν με τις αρχές της διοργάνωσης”.

Αναλυτικά η ανακοίνωση της διοργάνωσης: «Υπέπεσε στην αντίληψή μας ότι έργα δημιουργού που συμμετέχει στον τομέα αυτοεκδόσεων – Artists Alley του φετινού Comicdom CON Athens, είναι φορείς ιδεών που δεν συνάδουν με τις αρχές της διοργάνωσης και ξεφεύγουν από το πλαίσιο της ιστορικής αναφοράς γεγονότων, όπως είχε αφήσει να εννοηθεί από το δείγμα του έργου που έστειλε, προκειμένου να κριθεί για τη συμμετοχή του. Ως εκ τούτου η διοργάνωση ανακαλεί τη θέση του εν λόγω καλλιτέχνη στο Artists Alley. Ευχαριστούμε όσους μας επέστησαν την προσοχή στο συγκεκριμένο ζήτημα».

Πάντως, υπήρξαν αντιδράσεις για το “κόψιμο” του καλλιτέχνη. Η έκθεση υπέστη review bombing στο Google, ανέβηκαν βίντεο και συνεντεύξεις του καλλιτέχνη για το ζήτημα ενώ απέστειλε και ο ίδιος, επιστολή εξώδικης διαμαρτυρίας-καταγγελίας σε εκπρόσωπο της διοργάνωσης.

Η Θέση μου

Τι πιο σύνηθες, θα έλεγε κανείς.

Και επειδή η διατύπωση των αυτονόητων αποτελεί υποχρέωσή μας στην εποχή της παράνοιας, πρέπει να γίνεται όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρα και ειλικρινά.

Πρώτον: έργα που απεικονίζουν ιστορικά γεγονότα δεν αποτελούν “φορέα ιδεών που δεν συνάδουν με τις αρχές” κάποιου. Δεν είναι ζήτημα debate αν ο Μεταξάς είπε το “Όχι” ή αν οι ήρωες της ΕΟΚΑ απελευθέρωσαν την Κύπρο από τους Άγγλους. Είναι απλώς η αλήθεια.

Κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι απεικονίζει μία όψη της Ιστορίας μόνο. Το ζήτημα είναι ότι δεν εμφανίζει μόνο τον Μεταξά και την ΕΟΚΑ. Παρακάτω θα δείτε και σχέδια με τον Άρη Βελουχιώτη και το συνέδριο του ΚΚΕ που μπορούμε να διακρίνουμε την Ελληνική σημαία αλλά και τα κάδρα του Λένιν και του Στάλιν.

Επομένως αν δεν συνάδει η αλήθεια και η Ιστορία μας με τις αρχές της διοργάνωσης, ίσως εκείνοι είναι που πρέπει να αναθεωρήσουν τις αρχές τους και όχι εμείς να αλλάξουμε το παρελθόν μας ή να μη το παρουσιάζουμε.

Δεύτερον: αυτοί δεν ήταν που φώναζαν “Against Art Censorship” πριν από δύο χρόνια (και εμείς μαζί); Αυτοί δεν ήταν που κατέβηκαν στο κέντρο της Αθήνας; Τώρα γιατί ξαφνικά γίνονται οι καλύτεροι εκφραστές αυτού του “τρομονόμου”;

Τώρα αποκλείουν από το μοναδικό, ουσιαστικά, φεστιβάλ κόμικ στην Ελλάδα έναν δημιουργό επειδή αναδεικνύει τις θυσίες των Ελλήνων;

Η αντίφαση τους αυτή είναι απόδειξη των προθέσεων τους, να μην ελέγχει κανένας την τέχνη, πέρα από φυσικά τους ίδιους. Και για να είμαστε ειλικρινείς, οποιοσδήποτε σέβεται και μάχεται στον ελάχιστο βαθμό για την ελευθερία της έκφρασης, μπορεί να διακρίνει το υποκριτικό της υπόθεσης.

Τρίτον: έχει κουράσει η τακτική της “ακροδεξιοποίησης”. Βλέπουμε παντού το ίδιο μοτίβο: ταυτίζουν οτιδήποτε πατριωτικό με την ακροδεξιά ώστε να νομιμοποιήσουν και εφαρμόσουν πρακτικές που θυμίζουν πολύ καλά την πραγματική ακροδεξιά.

Η ενοχοποίηση του πατριωτισμού αποτελεί πλέον μεγάλη μάστιγα για την Ελλάδα ενώ μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι γίνεται όλο και πιο επιθετική. Και δυστυχώς, οι πατριωτικές εκφράσεις γίνονται όλο και πιο μετριοπαθείς προκειμένου να μην στιγματιστεί κανείς. Σε ποια χώρα ακούστηκε αυτό;

Έβγαλε, μάλιστα, ένας άλλος σκιτσογράφος ονόματι Tasmar, ένα σχέδιό του που επικροτεί την απόφαση της διοργάνωσης:

Να παρατηρήσουμε ότι στην ειρηνική αυτή απεικόνιση, στη νεκροκεφαλή από πάνω γράφει και ΕΟΚΑ. Ναι, η ΕΟΚΑ που απελευθέρωσε την Κύπρο από τους αποικιοκράτες Άγγλους. Η ίδια ΕΟΚΑ που θαύμαζε μέχρι και ο Φιντέλ Κάστρο και ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα. Ελπίζουμε απλώς ο καλλιτέχνης να το έβαλε από άγνοια…

Κλείνοντας

Για να τελειώνουμε, ένα “μπράβο” στον Κωνσταντίνο Παππά για τα σχέδιά του και ένα “ντροπή” στη διοργάνωση που τον λογόκρινε με αυτόν τον τρόπο.

Δεν απολογούμαστε για τον πατριωτισμό και την αγάπη μας για την χώρα μας. Δεν είμαστε μετριοπαθείς στην διατύπωση της Ιστορίας μας για να μην ενοχληθεί κάποιος. Η Ελλάδα και η μνήμη των ηρώων της έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία και αξία από οποιαδήποτε ανθελληνική και κομπλεξική τάση.